ریاشخص ریا کاری، روزی مردم را در بازار، جمع آورد و گفت: «لختی به من گوش کنید! همه تان می گویید که من فردی ریا کارم؛ ولی این درست نیست!» گفتند: «چگونه باور کنیم؟!» گفت: «از آن جا که دیروز را روزه بودم و امروز هم روزه دارم؛ امّا از این موضوع با هیچ کس حرفی نزده ام و تنها خود دانم و خدای خود!»
یادش بخیروقتی بچه بودم، فکر می کردم روزه گرفتن این است که وقتی آدم، خوراکی می خورد فقط کسی نباید او را ببیند! به همین دلیل روزه می گرفتم و می رفتم در آشپزخانه مخفی می شدم و خوراکی می خوردم؛ تا مادرم یا خواهر و برادرم مرا نبینند! وقتی که کاملا سیر میشدم، از آشپزخانه بیرون می آمدم.
عذر شرعیدو دوست در ماه مبارک رمضان به هم رسیدند. ضمن احوالپرسى، یکی به دیگری گفت: «نماز و روزه ات قبول! ان شاء اللّه که از این ماه، کمال استفاده را برده باشى!» دیگری با ناراحتی گفت: «از خدا پنهان نیست، از شما چه پنهان، من عذر شرعی دارم و نمی توانم از فیوضات این ماه عزیز بهره مند شوم!» دوست اولی با تعجب پرسید:«عذر شرعى؟!» دومی گفت: «آره! روزه که می گیرم وسطهای روز، گرسنه ام می شود و احساس خلاء عجیبی در معده ام می کنم!» |
ماه رمضان که از راه می رسد باید خودمان را برای خوردن آماده کنیم. هر کس بیش تر بخورد بیش تر سود می کند. سفرهای زیبا با غذا هایی لذیذ که هر لحظه تغییر می کند و با غذا های زیباتری آراسته می شود. در این ماه به مهمانی بزرگی دعوت شده ایم که میزبانش خداوند است. مگر می شود با آنچه از خدا سراغ داریم در مهمانی این صاحبخانه، سفره زیبا و پر پیمانی وجود نداشته باشد؟ پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «ای مردم! همانا ماه با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده است. این ماه نزد خدا برترین ماه است و روزهایش برترین روزها و شب هایش برترین شب ها و ساعت هایش برترین ساعت هاست. در این ماه شما به میهمانی خدا دعوت شده اید و در زمره بهرمندان از عنایات خداوند قرار گرفته اید. در این ماه نَفَس های شما تسبیح خداست و خواب شما عبادت است و اعمال شما پذیرفته و دعآیتان به اجابت می رسد. ماه رمضان ماهی است که عمومی ترین غذایش برای ما نخوردن است و شرط حضور در این سفره نخوردنی است که از صبح شروع و تا شب ادامه دارد. این نخوردن از غذا های دنیایی مقدمهای است برای استفادها از سفرهای بزرگ تر.
چلوکباب بخوریم!اگر ما بخواهیم چلوکباب بخوریم باید پول بیش تری پرداخت کنیم. مثلاً اگر برای خورشت قرمه باید 1500 تومان پول بپردازیم، برای کباب برگ باید 4000 تومان پیاده شویم. ماه رمضان هم چلوکباب خاص خودش را دارد. درست است که ما به مهمانی خدا دعوت شده ایم و این سفره برای همه پهن است اما این مهمانی هم غذاهای مختلفی دارد و خوردن از غذاهای بهتر و عالیتر آن بستگی به این دارد که چقدر بخواهیم از هر لحظه این سفره استفاده کنیم. در میهمانیهای عمومی رسم است که غذاهای ویژه ای را آماده می کنند تا به اصطلاح میهمانان بیش تر خوشگذرانی کنند، اما در این سفره داستان متفاوت است. هر وقت که سر سفره خلوت باشد، خداوند غذاهای ویژهتری را عطا میکند. شب ها و نزدیک سحر خلوت ترین زمان ممکن است و به همین خاطر خداوند بهترین غذا هایش را برای این موقع گذاشته و برای آنهایی قرار داده که زحمت بیش تری می کشند و زودتر از دیگران بلند می شوند و سر این سفره حاضر می شوند. شاید یکی از لذیذ ترین غذاهای این ماه و به طبع گران ترین آنها دعای زیبای ابوحمزه باشدکه از طریق ابوحمزه یکی از یاران با وفای امام سجاد(ع) نقل شده است. قرار نیست که من از طعم این غذا صحبت کنم چون طعمش فقط با خواندن درک می شود، آن هم زمانی که حسابی گرسنه باشی، یعنی حسابی مشتاق باشی با خدای خودت صحبت کنی.
بخورید تا کمتر افسوس بخورید!جالب این جاست که انسان هر چه در ماه رمضان بیش تر بخورد بیش تر گرسنه می شود. هر چه بیش تر با خدای خودش راز و نیاز کند بیش تر مشتاقش می شود. آنها که در ماه رمضان خورده اند و از این سفره گسترده درست و حسابی استفاده کرده اند و لذت این غذا های لذیذ را چشیده اند، وقتی ماه رمضان تمام می شود افسوس می خورند که چرا این سفره دارد جمع می شود و آنها نتوانسته اند تمام غذا های آن را بچشند و بخورند. این افسوس را به راحتی از چهره و زبان و حال برخی می توان دید.
غذا های لذیذ ماه رمضانخیالتان جمع باشد سر این سفره همه جا می شوند. این سفره به اندازه تمام انسان ها بزرگ و گسترده است و به اندازه همه گسترد گی اش غذاهایش متفاوت و متنوع است. آنقدر غذا سر این سفره است که شمردنش کار دشواری است و کمتر کسی پیدا می شود که بتواند از تمام غذ ا های این سفره استفاده کند. آن کسی که موفق می شود از تمام غذا های این سفره بخورد، حسرت می خورد که چرا بیش تر نخورده است. این سفره گسترده برای تمام سلیقه ها آماده شده، برای تمام طاقت ها و اندازه ها. برای ماه رمضان لیستی بلند بالا از تمام غذا های لذیذ وجود دارد. مسأله این است که شما کدام غذا را سفارش می دهید و می خورید. بگذارید چندتایی از این لیست را برای تان نام ببرم. * قرآن خواندنقرآن خواندن: خوبی اش این است که هر وقت بخواهید و در هر مکان که میلتان بکشد قابل دسترسی است. فقط باید آن قرآنی را که شاید خدای نکرده خاک رویش نشسته از لب تاقچه بردارید و باز کنید. نگاهش کنید و ببینید چه می گوید و از چه حرف می زند. با جان و دل بخوانیدش و با آن آشتی کنید. * دعاهای این ماهدعا های این ماه: از دعای ابوحمزه گفتم و گفتم که چه لذتی برای آنهایی که این دعا را می خوانند دارد. دعای افتتاح را هم کنارش بگذارید و البته دعای سحر که خودش غذایی فوقالعاده است. * ذکرهای ماه رمضانذکر های ماه رمضان: کار سختی نیست. برای زمان هایی است که بیکار هستیم. مثلاً زمانی که منتظر یا داخل تاکسی هستیم کنار تلوزیون در آشپزخانه اصلاً کنار خیابان وسط اتوبوس، زمانی که راه می رویم. یا هر زمان دیگری، فکر می کنم هر کسی خودش بهتر می داند. * انفاق و افطاری دادنانفاق و افطاری دادن: البته انفاق خودش غذای سفارشی و مخصوص این سفره نیست اما افطاری دادن چیزی بالاتر از انفاق است که غذای سفارشی و مخصوص این سفره است. فرقی نمی کند به فقیر افطاری بدهیم یا غنی! افطاری، افطاری است. * استغفاراستغفار: البته استغفار از غذا های این سفره حساب نمی شود. بیش تر اشتهاآور است یا شاید هم دسر باشد. البته آن برای از بین بردن رسوبات روحی بسیار مفید است و رگهای روح را که با چربی گناه مسدود شده است، میگشاید. برای این که بتوانیم بیش تر بخوریم و اشتهای بیش تری برای حرف زدن و مناجات با خدا داشته باشیم و برای این که بیش تر لذت ببریم بهتر است از این پیشغذا غافل نشویم. * شب های قدرشب های قدر: شب قدر خودش رستوران است یک شب متفاوت با سفره های بسیار متفاوت است. تا جایی که شاید بتوان گفت همه روزها و شب های سال یک طرف و شب های قدر یک طرف. قدر شبی است که می توانیم برای تمام سال سفارش های خاص بدهیم. در حقیقت این شب، شب سفارش دادن است. همه سفارش ها نوشته می شود و موقع آن که رسید به دست سفارش دهنده می رسد. * کافی است کتابی که همیشه همراه قران در خانه های مان وجود دارد را برداریم و قسمت اعمال ماه رمضانش را باز کنیم و نگاهی بیندازیم تا لیست غذاهای ماه رمضان دست مان بیایید و برای شان برنامه ریزی کنیم. مفاتیحالجنان فهرستی از غذاهای مختلف را در خود جای داده است که میتوان از آن برای صبحانه و ناهار و شام ماههای آیندهمان هم استفاده کنیم |
چه لذتی دارد این حجاب!
نمیدانید ؛واقعا نمی دانید چه لذتی دارد وقتی سیاهی چادرم ،دل مرد هایی که چشمشان به دنبال خوش رنگ ترین زن هاست را میزند.
نمی دانید چقدر لذت بخش است وقتی وارد مغازه ای میشوم و میپرسم :آقا!اینا قیمتش چنده ؟ وفروشنده جوابم را نمی دهد؛دو باره
میپرسم:آقا!اینا چنده؟ فروشنده که محو موهای مش کرده زن دیگری است وحالش دگرگون است ،من را اصلا نمی بیند .
باز هم سوالم بی جواب می ماند ومن ،خوشحال ،از مغازه بیرون می آیم.
نمی دانید؛واقعا نمی دانید چه لذتی دارد وقتی مرد هایی که به خیابان می آیند تا لذت ببرند ،ذره ای به تو محل نمی گذارند.
نمی دانید؛واقعا نمی دانید چه لذتی داردوقتی شاد وسرخوش ،در خیابان قدم میزنید؛در حالی که دغدغه این را ندارید که شاید گوشه ای از
زیبایی هایتان ،پاک شده باشدومجبور نیستیدخود را با دلهره ،به نزدیک ترین محل امن برسانیدتا هر چه زودتر ،زیبایی خودرا کنترل
کنید؛زیبایی از دست رفته تان را به صورتتان بازگردانیدوود را جبران کنید.
نمی دانید؛واقعا نمی دانید چه لذتی داردوقتی در خیابان ودانشگاه و......راه میرویدوصدقافله دل کثیف ،همراه شما نیست.
نمی دانید؛واقعا نمی دانید چه لذتی داردوقتی جولان گاه نظرهای ناپاک وافکار پلید مردان شهرتان نیست.
نمی دانید؛واقعا نمی دانید چه لذتی داردوقتی کرم قلاب ماه گیری شیطان برای به دام انداختن مردان شهرنیستید.
نمی دانید؛واقعا نمی دانید چه لذتی داردوقتی میبینی که می توانی اطاعت خدایت را بکنی؛نه هوایت را.
نمی دانید؛واقعا نمی دانید چه لذتی داردوقتی در خیابان راه میروی؛در حالی که یک عروسک متحرک نیستید؛یک انسان رهگذرید.
نمی دانید؛واقعا نمی دانید چه لذتی دارداین حجاب!
خدایا!لذ تم مدام باد.
فرشتگان فوج فوج بر خانه علی (ع)و فاطمه(س) فرود می آیند،تا قرآن ناطقی را در آغوش مادرانه زهرا (س) بگذارند.سومین سال هجرت است وروز نیمه ماه صیام.مجتبی (ع)چشم بر تماشای عالم خاک می گشاید که تبسم جاودانه کوثررا برانگیخته است. آمده تا سلسله دار سلاله وحی باشد.آمده تا ده سال امامت کریمانه خود را برتشیع بشارت داده باشد. آمده تا فلسفه سکوتی انقلابی را در تاریخ حماسه دین ،به ثبت برساند.آمده تا 48سال تنفس درزمین را به تجلی بالغی از نور ولایت ،در انظار جهان ، پیوند داده باشد.امام حسن (ع) بزرگترین حسن انتخاب خدا در مقدمه سازی کتاب عاشورا است.آمده تا با زخمی ترین حنجره ،محکوم به سکوت ،رساترین فریاد جهانی را در سینه تاریخ ،شکوفا سازدو برای همین است که در بطن ماه صیام ،پابر زمین میگذاردتا فلسفه افطار حقیقت را در ظهر عطش،در خود به تجلی برساند.
رمضان اسمى از اسماء الهى مىباشد و نبایستبه تنهائى ذکر کرد مثلا بگوئیم، رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنى ماه را باید به اسم اضافه نمود، در این رابطه به سخنان حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) گوش فرا مىدهیم.
هشام بن سالم نقل روایت مىنماید و مىگوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابى جعفر امام باقر (علیهما السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم.
فقال علیه السلام: لا تقولوا هذا رمضان، و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان، فان رمضان اسم من اسماء الله عز و جل لا یجیى و لا یذهب و انما یجیىء و یذهب الزائل و لکن قولوا شهر رمضان فالشهر المضاف الى الاسم و الاسم اسم الله و هو الشهر الذى انزل فیه القرآن، جعله الله تعالى مثلا و عیدا و کقوله تعالى فى عیسى بن مریم (علیهما السلام) و جعلناه مثلا لبنى اسرائیل. (1)
امام علیه السلام فرمود: نگوئید این است رمضان، و نگوئید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامى از اسماء الله است که نمىرود و نمىآید که شىء زائل و نابود شدنى مىرود و مىآید، بلکه بگوئید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم اسم الله مىباشد، و ماه رمضان ماهى است، که قرآن در او نازل شده است، و خداوند آن را مثل و عید قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ عیسى بن مریم (سلام الله علیهما) را براى بنى اسرائیل مثل قرار داده است، و از حضرت على بن ابى طالب (علیه السلام) روایتشده که حضرت فرمود: «لا تقولوا رمضان و لکن قولوا شهر رمضان فانکم لا تدرون ما رمضان» (2) شما به راستى نمىدانید که رمضان چیست (و چه فضائلى در او نهفته است).
رمضان از مصدر «رمض» به معناى شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل... معنا شده است، انتخاب چنین واژهاى براستى از دقت نظر و لطافتخاصى برخوردار است. چرا که سخن از گداخته شدن است، و شاید به تعبیرى دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بى امانش،زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش مىباشد، عطشى ناشى از آفتاب سوزان یا گرماى شدید روزهاى طولانى تابستان.
و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشى که پیوسته مىگدازد، و سوزشش براستى جبران ناپذیر است.
در مقایسه این دو سوزش، دقیقا رابطه عکس برقرار است، بدین مفهوم که نفس سرکش با چشیدن آب تشنهتر مى گردد، وهرگز به یک جرعه بسنده نمىکند، و پیوسته آدمى را در تلاش خستگى ناپذیر جهت ارضاى تمایلات خود وا مىدارد. و در همین رابطه است که مولوى با لطافت هرچه تمامتر این تشبیه والا را به کار مىگیرد و مىگوید:
آب کم جو تشنگى آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست تا سقا هم ربهم آید جواب تشنه باش الله اعلم بالصواب زین طلب بنده به کوى حق رسید درد مریم را به خرما بن کشید
اما از سوى دیگر، عطش ناشى از آفتاب سوزان سیرى پذیر است، و قانع کننده.
پىنوشتها:
1- بحار جلد 96، ص 376، طبع اسلامیه
2- بحار، ج 96، ص 377
روزه، درمان بیماریهاى روح و جسم صفحه 22
سید حسین موسوى راد لاهیجى
قال الباقر علیه السلام:
بنى الاسلام على خمسة اشیاء، على الصلوة و الزکاة و الحج و الصوم و الولایه.
امام باقر علیه السلام فرمود:
اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).فروع کافى، ج 4 ص 62، ح 1
قال الصادق علیه السلام:
انما فرض الله الصیام لیستوى به الغنى و الفقیر.
امام صادق علیه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند.
من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 43، ح 1
قال امیرالمومنین علیه السلام:
فرض الله ... الصیام ابتلاء لاخلاص الخلقامام على علیه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.
نهج البلاغه، حکمت 252
قال الرضا علیه السلام:
انما امروا بالصوم لکى یعرفوا الم الجوع و العطش فیستدلوا على فقر الاخر.
امام رضا علیه السلام فرمود:
مردم به انجام روزه امر شدهاند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.
وسائل الشیعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرایع، ص 10 ادامه مطلب...